36. Grotere letters… exotische namen… en we zullen

36. Grotere letters… exotische namen… en we zullen doorgaan!
20-10-2013.
Naar aanleiding van de opmerking van Gina, dank je wel meisje, over de kleine flut lettertjes van de verslagen kan ik jullie de volgende tip geven.
Als je het verslag geopend hebt ga je in de werkbalk van Explorer met : Bestand >Bewerken>Beeld>Favorieten>Extra>Help: naar .
Hier zie je in een schermpje staan.
Als je cursor daarop staat verschijnt er een nieuw schermpje langs.
Hier kun je een waarde ingeven, bijv.200%. Klik je hierop met je linker muisknop wordt het beeld twee keer zo groot.
Je kunt ook gebruiken voor verfijning. Dit is echter niet gemakkelijk.
Mocht je de tekst nu niet meer helemaal kunnen lezen aan de rechter zijde zet dan je cursor op die tekstregel en ga naar rechts met je pijltje. Het beeld verschuift dan zodat de gehele tekst op je scherm staat en je niets hoeft te missen van de verhalen.
Sukses ermee!

Overigens woont niet Eefke maar Inez nu bij ons. En dat is, geloof ik, maar goed ook!

21-10-2013.
Ik ben vandaag een dagje thuis. Ik hoef immers, officieel, maar 4 dagen te werken. Eerst rustig uitslapen en dan gewoon allerlei werkzaamheden verrichten zoals was vouwen en strijken.
Franka is nu een paar dagen hier en dan vertrekt ze.
22-10-2013.
Ik droomde vannacht dat ik met een auto langs water reed. ’n Haven of zo.
Ik zeg tegen Silvia: “Zo’n schip zoek ik nu!”
Ik zie een kleine klipper liggen en wil terug rijden, maar Silvia wil dat niet.
“We zijn al laat en ik wil nu niet nog meer tijd verliezen.”
Ik wil protesteren maar dan bedenk ik dat het niet op een uurtje aankomt. Ik kan, later, alsnog terug komen bij het schip.
Als ik wakker word bedenk ik dat dát nu mijn leven is. Geduld betrachten en vertrouwen hebben.
Alles komt goed!

Als Tonnie, mijn overleden broer, nog geleefd had was hij vandaag van Drees gaan trekken. (Ik heb overigens niet gecheckt of hij er ook enkele maanden bij gekregen zou hebben) Dat zijn soms van die mijlpalen die mij inspireren om even terug te gaan in de tijd.

23-10-2013.
Vandaag gaan we naar Bamessingué, het dorp waar ik de eerste keer kennis maakte met de koning. Mijn Kameroener collega zei toen dat mijn huidskleur deuren opende die hij niet open gekregen had in al die tijd.
Maar sinds2 jaar zat er geen schot in de acceptatie van de vernieuwde riten rond weduwschap. De natabelen hadden zich toen tegen de plannen gekeerd en daar zat al die tijd geen schot in. Nu heeft mijn coördinator ook zoveel te doen dat ook mijn aandringen om het af te handelen niet meer tijd opleverde voor hem. Maar goed, na een bezoekje van 10 minuten (reistijd 2 uur!) vorige week, waren we vandaag samen met al die ‘opstandige’ notabelen. We konden hen overtuigen en na enkele aanpassingen in de tekst wilden ze zelfs in het observatorium plaatsnemen die de nieuwe riten bewaakt.
Ik heb van iedereen een persoonlijke foto gemaakt voor de ‘batch’ (naamplaatje) dat ieder lid krijgt om zich, als ‘membre de l’observatoir’, bekent te maken in de gemeenschap.
Het is heel leuk om ze op de foto te zetten. Het zijn dan net kinderen als ik ze de foto laat zien. Zo enthousiast!
Vanavond heb ik bij de foto´s de (36) namen gezet die zij op de presentielijst hadden geschreven. Afgezien dat de handschriften niet allemaal goed leesbaar zijn, zijn de namen ook zeer exotisch. Keyanti Tiaxa H. Blaise; Tsoza Charlotte Pouokam; NKondzom Tapefo Pierre. En zo kan ik nog wel doorgaan, máár, over 3 à 4 weken gaan we een workshop houden over wat je als lid van zo’n observatoir nu eigenlijk moet doe. Dan ga ik de persoonsbewijzen van de mensen vragen om de namen te vergelijken én aan te passen, indien nodig.

24-10-2013
De reis heeft me geen goed gedaan. Onderweg is het erg heet en er is veel opwaaiend stof van vrachtauto’s. Mijn collega heeft het raam open maar op een gegeven moment vraag ik hem toch dit te sluiten. Het stof komt me letterlijk de strot uit. Vanavond brand mijn keel en ik hoest mijn longen eruit. Met hoestbonbons en honing houd ik het hoesten in bedwang. Vannacht is het echter niet te houden en ik slaap beroerd. Badend in het zweet word ik wakker en ik heb koorts.
Is het van de stof of heb ik tussen de mensen een virus opgedaan?
Het zal me worst zijn.
Ik blijf thuis in mijn bed tot het minder wordt en doe hier wel wat werk op de laptop.
Mijn collega ondergaat hetzelfde lot alleen hij herneemt zijn werk veel eerder dan ik.

Ik heb vandaag, ik ben nu toch thuis, nog wat privédingetjes af te werken, want er ligt een brief van de belastingsdienst over de verandering van bankrekeningnummer die ik in mei indiende.
Hij is gedateerd 7 september, ik krijg hem vandaan 24 oktober, en wordt beleefd verzocht hem ondertekent binnen 14 dagen na de briefdatum, terug te sturen.
Daar moet ik dus wat mee, want ik wacht al dik twee jaar op een teruggave van +/- €3000.
De ambtenaar vraagt waarom ik een bankrekening wil doorgeven.
Ik leg het hem vriendelijk uit.
Hij geeft me ‘een moment’.
Nu heb ik er nog wel een paar in de aanbieding voor een goed doel.
Nadat ik mijn krediet aan ‘momenten’ heb opgesoupeerd komt hij terug en zegt:
”U krijgt niets terug dus heeft u ook geen bankrekening nodig.”
“O, en wat is er met die € 3000,00 die ik terug ga krijgen?”
Hij vraagt nog een moment. Maar voor ik antwoord kan geven krijg ik alweer een afschuwelijk slecht muziekje voorgeschoteld.
(Ik wil dat altijd uitschakelen maar dat gaat helaas nooit!)
Nadat mijn muzikale gehoor al is mishandeld komt hij terug met de mededeling dat ik niets terugkrijg maar moet betálen! En maar liefst € 14.000,00 volgens zijn ‘systeeminformatie.’
Mijn rekening wordt dus ook nog eens mishandeld!
Gezien mijn ervaringen de laatste tijd met informatie van de belastingdienst buitenland besluit ik de discussie maar uit de weg te gaan.
“Ik hoor wel via een aanslag wat ik moet betalen maar wat moet ik nu met die brief?”
“Stuurt u die maar gewoon op, die termijn geldt al lang niet meer!”
Nu ga ik dat wel doen.
Maarrrrrrr!!!!!!!!!
€14.000,00 is geen kattenpis! En wat zijn ze op het spoor uit mijn ‘eerzame’ belasting-gedrag in het verleden?
Ik besluit toch maar mijn accountant te informeren over dit telefoontje. Of hij misschien, eventueel, mogelijk een sluiertje kan oplichten.
PING! (Een uurtje of wat later.)
Hij krijgt te horen dat die bedragen niet bij mij horen en dat er een aanslag in de maak is maar dat de datum nog moet worden vastgesteld.
Pfffffffffffffffffffff!!!!!!!
Nu toch maar die brief omtrent mijn rekeningnummer op (laten) sturen want wellicht is het wachten daarop en komt dat leuke bedragje toch nog voor Kerst!?

31-10-2013.
Ja, het is weer eens zover. Al een week zit ik in de lappenmand.
Bij thuiskomst, vorige week, werd ik overvallen door een enorme hoestbui en sindsdien komen er allerlei buitjes achteraan. Vooral ’s nachts is het niet te harden. Ik slaap nauwelijks, maar sinds ik Acetylcysteine neem, hoest ik minder en slaap ik iets meer. Overhouden doet het nog niet en ik moet uitkijken dat het slijm niet in mijn longen blijft zitten zodat ik ook nog een longontsteking oploop. Ja, het blijft balanceren op het slappe koord zal ik maar zeggen.
Silvia en Franka zijn nu in Limbe. Zaterdag is haar vlucht terug.
01-11-2013.
Vandaag ben ik de hele dag alleen. Ik ben nog aan het herstellen en gelukkig heb ik, voor het eerst sinds een week, een rustige nacht gehad. Ik voel me nog wel wat zwakjes maar dat gaat de komende dagen hopelijk verbeteren.
In de voorbereidingen van het scheepsproject heb ik besloten een levensverzekering af te sluiten zodat degenen die een ondersteuning geven in het project ook afgedekt zijn.
Daarvoor moet ik echter een Nederlandse bankrekening hebben. Dat kan ik on-line regelen dus ik op pad op de elektronische snelweg.
Nu vind ik de SNS-bank om diverse redenen, waaronder het ecologische en faire trade een belangrijke plaats innemen, sympathiek.
Ik dus daarheen en wil me aanmelden als nieuwe klant.
Nu, ja, de naam en zo invullen gaat dan nog wel maar dan kom ik, als vreemdganger, enigszins in de knoop.
Ik moet een rekeningnummer invullen om mijn identiteit te verifiëren. Daarbij moet ik de rekeninghouder zijn.? Ja, de rekening staat op naam van ons beiden maar wie als eerste genoemd wordt? Geen idee! Ik heb dat nooit gezien op een ‘überweisung’ want ik maak niets over op mijn eigen rekening.
Op mijn internetrekening sta ik in vol ornaat genoemd.
Ik ga verder en vul het rekeningnummer van mijn Duitse bank in. Dat wil zeggen, ik begin met de IBAN aangezien dat tegenwoordig het rekeningnummer vervangt. Maar daarmee kom ik niet ver. Ik heb slechts 10 cijferplaatsen en dan is het op!
Ik beperk mijn inbreng met het rekeningnummer doch dat krijg ik het bericht:< geen goed rekeningnummer>.
Dat is dan het einde van deze exercitie.
Ik weet, via, via, het buitenland telefoonnummer te bemachtigen en bel via Skype naar de SNS.
Een alleraardigste hulpvaardige (jonge? Oude?)man staat me te woord en vindt ook geen oplossing.
Ook de oude connectie die ik met SNS van 1993 tot 2011 had, biedt geen oplossing.
In die tijd ben ik niet voldoende geïdentificeerd. Was toen nog niet zo belangrijk!
Hij schuift me door naar de afdeling ‘onbekende zaken’. Ik vertaal dit als: ‘moeilijke gevallen die niet in het gebruikelijke plaatje passen’.
Dat lijkt mijn lot. Steeds val ik tussen de wal en het schip.
Ik hoop dat dit spreekwoord niet werkelijkheid wordt in de toekomst.
Volgende week krijg ik een oplossing of wordt ik af-geserveerd.
Ik houd jullie op de hoogte.
Alle goeds uit Bafoussam.
Leo