7. Kerstmis.....de zee......en een overval. - Reisverslag uit Bafoussam, Kameroen van LeoenSilviainKameroen - WaarBenJij.nu 7. Kerstmis.....de zee......en een overval. - Reisverslag uit Bafoussam, Kameroen van LeoenSilviainKameroen - WaarBenJij.nu

7. Kerstmis.....de zee......en een overval.

Door: LeoenSilviainKameroen

Blijf op de hoogte en volg

08 Januari 2012 | Kameroen, Bafoussam

25 December 2011. De krekels doen goed hun best en de vogels proberen daarin hun steentje bij te dragen. We hebben net gegeten aan het strand in een restaurant en ik probeer mijn gedachten bij elkaar te houden en de laatste gebeurtenissen in een verhaal te zetten.

Kerstmis, had ik me zo niet voor kunnen stellen. Het is nu 30 graden om half tien 's avonds en broeierig. Waar is de sneeuw? Ik zweet me rot. Silvia en ik hebben bovendien geen vredig Kerstfeest gehad vandaag. De sfeer is al enige tijd conflictueus en ik zie nog geen uitweg. Een tweetalige relatie (Nederlands en Duits), met een derde taal daar tussendoor (Frans) is ingewikkelder dan ik me aanvankelijk voorstelde. Elkaar verstaan in één taal is al moeilijk genoeg!
O, ja, er zijn vragen gerezen over mijn Kerst en Nieuwjaarskaart die ik alleen met mijn naam ondertekend heb. Wel, Silvia was het niet eens met de foto die ik uitgekozen had. (Té cliché, arm Afrika, geen Kerstsfeer!) Dus zij kon er haar fiat niet aan geven. Zij zou zelf wel voor iets zorgen, dus heb ik haar naam er niet onder gezet.

Zondag zouden we naar Yaoudé rijden om van daaruit maandag in Kribi aan zee te gaan vakantie vieren. Helaas werd ik vrijdag weer eens ziek, met 39 graden koorts, zodat voor mij het vertrek onzeker werd. Franka moest, onverwachts, zaterdag bij een orthodontist in Yaoundé zijn, zodat Silvia en Franka op reis gingen naar Yaoundé, zonder Leo. Ik vond dat niet erg, want, naast de koorts had ik alleen last van slapte én, uit een bloedonderzoek bleek ik geen malaria te hebben. Ook mooi meegenomen!

Silvia meldt me 's avonds dat ze 3 maal door de politie staande is gehouden en in totaal zo'n 70000 Frank CFA (ong. 110 euro) is kwijtgeraakt aan “Kerstmis-collectes”. Men had ons reeds gewaarschuwd dat de politie extra “int” ten tijde van Kerst om de cadeautjes te kunnen betalen voor hun families. Ze verzinnen wel iets wat jij niet kunt controleren op dat moment en casseren dan, de helft van de boete, zonder bonnetje.

Ook worden we gewaarschuwd voor dieven en rovers die, weliswaar minder stijlvol, doch even meedogenloos te werk gaan om hun “Kerstinkopen” te kunnen financieren.
Zo ervoeren wij eergisteren aan het strand dat je niet voorzichtig genoeg kunt zijn.
Wij hadden een rustig, mooi stukje strand uit gekozen dat Silvia en Franka al enige dagen geleden hadden ontdekt. Er kwamen af en toe mensen langs gewandeld, net genoeg om een paradijselijk gevoel te krijgen. Om mijn verbrande rug en benen af te koelen ging ik nog een laatste rondje zwemmen en Silvia volgde me even later. Na zo'n 15 minuten vond ik het genoeg en zwom terug naar het strand waar Franka in de schaduw lag te lezen. Plots zie ik uit de bush langs het strand een man opduiken die Franka de rugzakken onder het hoofd uitrukt. Ik had nog 15 meter te gaan in de branding en nog 25 meter strand, dus weinig kans. Franka weerde zich wel maar was geen partij. Eenmaal op de plek des onheils aangekomen was de snoodaard al in de struiken verdwenen met de buit. Gelukkig stond mijn rugzak open zodat de meeste van mijn spullen eruit waren gevallen. God zij dank mijn E-reader en ook de verrekijker. Silvia had de grootste strop. Haar portemonnee met alle papieren: rijbewijs, verblijfsvergunning, paspoort, bankpassen etc. alles weg. Onze camera's zijn ook weg. Gelukkig had ik alle foto's op mijn laptop gezet maar Silvia had nog alle oude foto's van enkele jaren erop staan. Kortom, 'n behoorlijk verlies. Kerstmis 2011 kon dus niet méér kapot voor ons. Er zijn nog een aantal jonge mannen op zoek gegaan of ze nog iets van de, voor de dief, waardeloze spullen konden vinden. Afgezien van een kabeltje dat bij mijn E-reader hoorde was het gevondene nihil.
Gisterochtend kwamen ze mij en Franka evenwel wekken voor een identificatie met een mogelijke verdachte. Tevoren heb ik wel gevraagd wat er met een verdachte gebeurd. Ze deden toen schaapachtig, maar ik ken verhalen uit mijn kennissenkring over verdachten die te onrechte relynched waren met een brandende autoband rond hun nek. Desgevraagd zeiden ze dat zíj dát niet deden. Mij was een mensenleven de gestolen waren ook niet waard. De verdachte was echter niet de dader en was boos dat ze hem in zijn slaap gestoord hadden.

Nu staan we op het punt naar Douala te vertrekken om een vriendin (Lena) van Franka op te halen. Nadat ik donderdag uiteindelijk in Kribi aangekomen ben vind ik het ook wel weer welletjes geweest en wil naar huis. Daarna gaan Silvia, Franka en Lena naar de bergen bij Bamenda om paard te rijden. Ik mag ook mee, maar ik heb er nog bitter weinig zin in. Wie weet slaat het weer in mij nog om.

Oud-jaars-avond 2011. Het ophalen van Lena liep uit. Een dag later dan gepland komt ze aan zodat wij onze plannen ook maar aangepast hebben. Een dagje Douala om boodschappen te doen en lekker Indisch te eten. Om bij te komen van de overval zullen we maar zeggen.
Mijn verjaardag heb ik dus thuis kunnen vieren. Er kwam nog Nederlandse antropologe, met haar vriend langs, die hier een half jaar stage liep. Leuk om eens een gesprek in het Nederlands te kunnen voeren.
We (ja! ik ook,) zijn vrijdagochtend dus op pad gegaan naar het paardrijden in de bergen. Veel te laat kwamen we aan in Bamenda waardoor we ook te laat op weg gingen. Het was maar even buiten de stad hadden we ons laten vertellen. 80 Kilometers bleken het te zijn en uiteindelijk 4 uur reistijd waarbij, hele stukken beter te voet dan met een 4X4 af te leggen bleken te kunnen worden. Met pijn aan het zitvlak en in de schouderbladen kwamen we wel op en hele rustige afgelegen plek aan. Ik denk nog maar niet aan de terugreis en kom eerst maar eens tot rust.
Vandaag hebben Silvia en ik een dik uur door de stilte gewandeld. De bergen en de paarden en de boerderij-achtige gebouwtjes liggen her en der verspreid in het landschap. Af en toe zie ik een figuur zich verplaatsen door de woestenij. Meestal alleen, dat zijn de mannen, en soms in groepjes, dat zijn de vrouwen. Paren zie je hier niet in dit berglandschap. Is niet gebruikelijk in de islamitische gemeenschap.
Het is erg primitief hier en de mensen zijn heel aardig. Geen licht en stromend water, TV of internet. Wel telefoon (Soms!) Met onze solar-lampen kunnen we toch nog iets langer opblijven en daarna sterren kijken. Omdat er geen lichtvervuiling is zie je de sterren wel heel duidelijk, al helemaal met de verrekijker erbij. Wat een Melkweg heb je hier zeg!!!
Overdag luier ik, of kuier ik. Maar muziek maken is ook een beleving hier. Accordeon! Nooit gezien en gehoord in deze omgeving .Gitaar, wel gehoord maar nog nooit gezien. Dus de kinderen genoten volop, de ouderen overigens ook, op de achtergrond.
Laat ik me ook nog verleiden om paard te rijden. Zonder zadel en dan een uur lang. Stappen om erin te komen en dan galopperen! Wie had dat gedacht dat ik op mijn 62e nog eens zou paardrijden.
Heerlijk! Dat ga ik zeker nog eens doen.
De foto's spreken voor zich, ik heb ze niet meer ingevoegd in de tekst!
Voorlopig is het dit weer voor even. Ik ga weer aan het werk want er ligt weer een projectplanning voor de komende 3 weken voor ons klaar om de komende drie jaar te structureren. Ben heftig benieuwd wat daar uitkomt.
Tot binnenkort, als jullie gewend zijn aan 2012!
Groet, Leo.

  • 10 Januari 2012 - 11:16

    Jos&Han:

    Hoi die lieve Leo,
    met nog de allerbeste wensen voor 2012, vooral na deze heftige vakantie-kerstperiode!

    Het lijkt me heerlijk om daar in de stilte te wandelen en te zijn in de pure ongerepte natuur.

    Mooi jou op de foto te zien met en de kinderen die naar je luisteren, geeft een fijne sfeer.

    Hé, succes met werk en alle goeds privé!
    Liefs, Jos & Han

  • 10 Januari 2012 - 21:03

    Ljubica Steeghs:

    Mooie omgeving daar in de warme Zuid Afrika...lekker relax om jelouse op te zijn..Wat vervellend voor je camera en fotos...Nog beter op je zelf passen. Hier is zacht en gerenachtig vochtig..gewend aan 2012..beste wensen

  • 10 Januari 2012 - 22:23

    Hugo Appels:

    Kribi, daar ben ik ook geweest (35 jaar geleden). Heb wel wat meer geluk gehad dan jij, mijn vriend!
    In ieder geval aan jullie een mooi en gezond 2012 toegewenst!

  • 11 Januari 2012 - 13:42

    Amarja:

    hoi leo, wat was het fijn om je stem op mijn verjaardag te horen!!!! ja bestolen worden is altijd zwaar KUT!!!! speciaal voor de onvervangbare dingen!!!!!! het klinkt als een heftige combi van overleven en juist echter LEVEN, zoals paardrijden etc. paradijs incluisief slang. wanneer is je eerste vakantie weer in europa? in elk geval neem je niks meer voor vanzelfsprekend aan. is het werk daar zinig/leuk? altijd fijn om je te horen en voelen. Ben leuk(?) aan het boekhouden, had alles in een paar lades geflikkerd en ben het nu aan het uitzoeken. in elk geval geen ontbrekende giro's , dat scheelt weer. terwijl ik me daar doorheen worstel wens ik jou en jullie een fijne tijd!!!!!! met veel flexibiliteit en genot

  • 11 Januari 2012 - 17:08

    Willemien Den Mulder:

    Wat n pech op jullie kerstvakantie. Maar ik lees wel in je verslag dat de positieve dingen de boventoon voeren. Ik ken je ook niet anders. Gelukkig maar. Hier is alles nog rustig, Mieke heeft nog 5 weken te gaan, is wel met verlof. Groetjes en een knuffel uit Sevenum.

  • 12 Januari 2012 - 08:06

    Olga:

    Hoi Leo,
    Je bent hier nog niet vergeten. Zeker 1x in de maand (Smartlappenkoor), maar ook bij het voorbijrijden van je 'oude' huis.
    Allerbeste wensen voor het komend jaar. Ik hoop dat het werk je dat geeft waarvoor je gekomen bent.
    Verder veel moed, vertrouwen èn humor. Destijds ben je van het dek afgekomen; ik denk, dat je ook nu weer op zal staan.
    Liefs, Olga

  • 13 Januari 2012 - 12:48

    Otto En Danielle:

    Een goede gezondheid en meer geluk in 2012. Geniet van de ervaringen. En zeker blijven schrijven in je dagboek.

  • 15 Januari 2012 - 13:37

    Ferry:

    Ja een bijzondere voortzetting van Kerst en Nieuwjaar. Hebben we je wel goed gewenst? Ik denk regelmatig aan je. Zeker als ik je in je ogen kijk, wens ik je veel leerzaams toe. En veel liefde.

    Onder deze mail kan ik via een advertentie jullie verwennen met Hollandse lekkernijen...

    Kom maar eens aan Leo. Kan ik je verwennen.

    Ferry

  • 16 Januari 2012 - 19:35

    Martin&rina:

    Hoi leo en silvia. Het reisverslag lees je als een boek.Ga zo door wij kijken uit naar het volgende hoofdstuk.Lieve groetjes van ons. Au revoir!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 13 Aug. 2011
Verslag gelezen: 488
Totaal aantal bezoekers 166338

Voorgaande reizen:

09 Augustus 2011 - 01 Januari 2016

Mijn eerste en laatste? reis

Landen bezocht: